در این روز عبیدالله بن زیاد مردم را در مسجد كوفه جمع كرد و خود بر منبر رفت و گفت : ای مردم شما آل سفیان را آزمودید و آنها را چنان كه می خواستید یافتید و یزید را می شناسید كه دارای سیره و طریقه ای نیكوست ، و به زیر دستان احسان میكند و عطایای او بجاست و پدرش نیز چنین بود و اینك یزید دستور داده است كه بهره شما را از عطایا بیشتر كنم و پولی را نزد من فرستاده است كه در میان شما قسمت كنم و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت كنید .
سپس از منبر پایین آمد و برای مردم شام نیز عطایایی مقرر كرد و دستور داد تا در تمام شهر ندا كنند كه مردم برای حركت آماده باشند ، و خود و همراهانش به سوی نخیله حركت كرد و حصین بن تمیم و حجار بن ابجر و شیث بن ربعی و شمر بن ذی الجوشن را به كربلا فرستاد تا عمر بن سعد را در جنگ با حسین كمك نمایند .
پس از اعزام عمر بن سعد به كربلا شمر بن ذی الجوشن اولین فردی بود كه با چهارهزار نفر سپاهی آزموده برای جنگ با امام حسین علیه السلام اعلام آمادگی كرد و بعد یزید بن ركاب كلبی با دو هزار نفر و حصین بن تمیم با چهارهزار نفر و مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر و نصر بن حرث با دو هزار نفر كه جمعا نوزده هزار نفر می شدند را فرستاد
در تعداد كل لشكریانی كه به همراه عمر بن سعد در كربلا حضور پیدا كردند تا با امام حسین ( علیه السلام ) بجنگند ، اختلاف است ولی نكته ای كه نباید فراموش كرد این است كه تعداد نظامیان جیره خواری كه از حكومت وقت ، حقوق و لباس و سلاح و لوازم جنگی دریافت می كردند سی هزار نفر بوده است .
نظرات شما عزیزان:
