|
شیفتگان حسین ع یک شنبه 5 خرداد 1392برچسب:, :: 7:17 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
نیازی از سر احساس خواهم / برات کربلا از یاس خواهم ******* ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم / مامور برای خدمت زهرائیم ******* یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند ******* تو هم با کوفه هم دستی مدینه / نمک خوردی ولی پستی مدینه ******* زهرا اگر در اول خلقت ظهور داشت / دیگر خدا نیاز به پیغمبری نداشت ******* آهسته می شوید یگانه همسرش را ******* ای زینب(س) ******* شهادت عمه بزرگوار امام زمان را خدمت ایشان و شیعیان حضرتش تسلیت عرض می کنیم ******* ای زینب (س)! ******* صبر را معنا و مفهومی به نام زینب است یک شنبه 5 خرداد 1392برچسب:, :: 7:12 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
بار دگر بهانه ی روضه فراهم است...
بار دگر بهانه ی روضه فراهم است دیگر فضای سینه ی مان تنگ ماتم است بی بی دوباره آمده ام تا ضریحتان جانم فدای لحظه ی ذبح ذبیحتان بی بی شنیده ام غم بسیار دیده ای یک شب شنیده ام همه را تار دیده ای؟ بی بی حقیقت است که در کوفه جنگ شد طوفان شد و تلاطم باران سنگ شد؟! آیا رقیه هم به کتک خو گرفته بود آیا شبیه فاطمه پهلو گرفته بود؟!... ×××××× از روی تل چه حس غریبی فرا گرفت وقتی حسین در کف گودال جا گرفت خواهر برادریست...تحمل نداشتی آسیمه سر به مسلخ خون پا گذاشتی گفتی حسین پنجه به این خاکها مزن اینقدر در برابر من دست و پا مزن دانی که بودن تو همه هست زینب است پس این قدر چرا بدنت نامرتب است؟؟؟! با قطعه قطعه ی بدنت حرف میزنم با این حسین های تنت حرف میزنم!...
×××××× بی بی مگو...تصور امر خطیر...نه یک پیرمرد و اینهمه آزار و تیر...نه ! این تکه های خیمه که معجر نمیشود با یک کشیده گوش کسی کر نمیشود آدم که اینهمه پُره ماتم نگشته است(1) با یک لگد که پشت کسی خم نگشته است!!! بی بی بس است اشک مدادم شدید شد دیگر مگو که یک شبه مویت سپید شد... دارم دگر برای شما پیر میشوم همپای روضه های شما پیر میشوم.
(1) :به آخر پُر ماتم ، ه اضافه شد که پُر ، بدون کسره خوانده نشود. پنج شنبه 2 خرداد 1392برچسب:, :: 10:26 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود
خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!
حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!
بال های خویش را دست توسل کرده بود
.............................................................
دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت
جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت
هنگام نهادن قدم بر سر خاک
دیوار حرم به احترام تو شکافت
...................................................
زان سبب ماه رجب ماه خداست
که اندر آن میلاد شاه لافتی ست
شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:
” چون که صد آمد نود هم پیش ماست”
ادامه مطلب ... پنج شنبه 2 خرداد 1392برچسب:, :: 10:24 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
پنج شنبه 2 خرداد 1392برچسب:, :: 10:24 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
سه شنبه 24 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 22:8 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
یک شنبه 22 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 14:8 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
ماه مبارک رجب، عید اولیاء الهى، بهار راز و نیاز و عبادت، موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن، و زمان قرار صالحان با معشوقشان حق تعالى است. ماه رجب آغاز فصل ویژه انس با پروردگار است و اتصال به معبود . ماه رجب دروازه ورود به ضیافت الله و آغازی برای آمادگی درک شب قدر است .
رسول خدا (ص) عظمت و اهمیت ماه رجب را چنین تبیین مى فرماید: خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت کننده، هرشب تا به صبح گوید: خوشا به حال کسانى که به ذکر الهى مشغولند; خوشا به حال کسانى که با میل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرماید: من همنشین کسى هستم که با من همنشین باشد، و مطیع کسى هستم که فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام کسى را که از من طلب آمرزش کند. این ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هرکس مرا در این ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هرکس از من چیزى بخواهد، به او عطا کنم; و هرکس از من هدایت جوید، هدایتش کنم. در روایتی از ماه رجب به عنوان حلقه وصل بین خدا و بندگانش یاد شده است . چنانچه می فرماید : من این ماه را وسیله ارتباط بین خود و بندگانم قرار داده ام پس هرکس به آن چنگ زند، به من مى رسد. یک شنبه 15 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 9:16 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
خبر رسيده است كه تروريست‌ها روز گذشته با هتك حرمت و نبش قبر حجربن عدی پيكر مطهر ايشان را ربوده و به مكانی نامعلوم بردند. به همين بهانه شرح مختصری از زندگی اين مرد خدا را مرور می‌كنيم. ادامه مطلب ... پنج شنبه 5 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 11:24 :: نويسنده : جواد زین العابدینی
در کتب تاريخي نوشته اند: حَزام بن خالد به همراه جمعي از «بني کلاب» به سفر رفته بود. در يکي از شبها به خواب فرو رفته و در عالم رؤيا ديد که در زمين سرسبزي نشسته است و مرواريدهاي درخشاني از اطراف بر دستان او مي ريزد و او از زيبايي آنها متعجب مي شود. سپس مردي را مي بيند که به سوي او مي آيد ـ از طرف بلندي ـ و هنگامي که به او مي رسد سلام مي کند و حزام او را جواب مي دهد. آن مرد به او مي گويد: اين مرواريد را به چه قيمت مي فروشي؟ حزام نگاه کرد و آن درّ زيبا را در دستان خود ديد؛ رو به مرد کرده و گفت: من قيمت اين درّ را نمي دانم که به شما بگويم، شما آن را به چه قيمت خريداري؟ مرد گفت: من نيز نمي دانم قيمت او را ولي اين هديه اي است که يکي از پادشاهان عطا کرده است. و من ضامن هستم براي تو به چيزي که از درهم و دينار بالاتر است. حزام گفت: آن چيز چيست؟ مرد گفت: تضمين مي کنم که او شرافت و سيادت ابدي دارد و بهره و بزرگي از او است. حزام گفت: آيا اين را برايم ضمانت مي کني. و مرد پاسخ داد: آري. و حزام در پايان به مرد گفت: و تو اکنون واسطه دراين امر مي شوي.
و مرد نيز گفت: و من واسطه مي شوم؛ او را به من اعطاء کرده اند و من به تو عطا مي کنم.وقتي حزام از خواب بيدار شد رؤياي خود را براي بني کلاب گفت و خواستار تعبير آن شد. يکي از خاندان وي گفت: اگر رؤياي صادقه باشد دختري روزي تو خواهد شد که يکي از بزرگان او را عقد خواهد کرد و به سبب اين دختر مجد و شرافت و آقايي نصيب تو خواهد شد. و هنگامي که او از سفر برگشت، ثمامة بنت سهيل، همسر باوفاي او، که حامله بود وضع حمل کرده و دختري چونان مرواريد درخشان وزيبا به دنيا آورد. حزام پس از آگاه شدن از تولد دخترش به خود گفت: «قد صدّقت الرؤيا» و از اين بشارت شاد و مسرور شد.نام او را «فاطمه» نهاد، و به رسم عرب کنيه اي براي وي برگزيدند که «ام البنين» بود. به هر حال پس از اين رؤياي صادقه فاطمه، مادر فضليتها، به دنيا آمد و دوران کودکي را چونان ديگر کودکان گذراند و در دامان مادري مهربان و پاک و پدري شجاع که داراي سجاياي اخلاقي فراوان بودند رشد کرد. مورخان در مورد مادر بزرگوار فاطمه اين گونه مي نويسند:«ثمامه، مادر ام البنين، بانويي اديب و کامل و عاقل بود. آداب عرب را به دخترش آموخت و هر آنچه مورد نياز يک دختر است در زندگاني از مسايل مربوط به خانه داري و اَداي حقوق و همسرداري و غيره را به او ياد داد.»
ام البنين، پاسدار خاطره عاشور:
از ويژگيهاي بسيار مهم ام البنين، توجه به زمان و مسائل مربوط به آن است. وي پس از واقعه عاشورا، از مرثيهخواني و نوحهسرايي استفاده کرده تا نداي مظلوميت کربلاييان را به گوش نسلهاي آينده برساند. ايشان هر روز به همراه پسرِ حضرت عباس عليهالسلام ، عبيداللّه که همراه مادرش در کربلا حضور داشت و سند زندهاي براي بيان وقايع عاشورا بود، به بقيع ميرفت و نوحه ميخواند و شور و غوغايي بپا مي کرد . مردم مدينه اطراف او گرد مي آمدند و با او هم ناله مي شدند. حتي مروان بن حکم حاکم وقت مدينه نيز در ميان ايشان بود و گريه مي کرد
امام باقر(سلام الله عليه)مي فرمايد: آن حضرت به بقيع مي رفت و آن قدر جانسوز مرثيه مي خواند که مروان با آن قساوت قلب گريه مي کرد. درباره وبلاگ آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
|
|||
 |
